Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διάλεξη του εικαστικού Κωστή Σταφυλάκη στο 3ικαστικό 3ργαστήριο ΤΕΕΤ Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Σοφία Λεωνίδου. 2022.

Στα πλαίσια του κύκλου διαλέξεων του 3ικαστικού 3ργαστηρίου του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, ο εικαστικός Κωστής Σταφυλάκης, μας παρουσίασε διαδικτυακά το έργο του, την Τρίτη 29-03-2022, στις 11:00’.


 Ο Κωστής Σταφυλάκης παρουσίασε και συζήτησε μαζί μας τους σταθμούς του εικαστικού, θεωρητικού και επιμελητικού του έργου από το 2004 μέχρι σήμερα. Το έργο του Κωστή Σταφυλάκη παράγει μορφές μιμητικής επεξεργασίας της κοινωνικής πραγματικότητας που μπορούν να φιλοξενήσουν την αμφισημία, την απόκλιση, την ανησυχία. Η παρουσίαση εξετάζει την επιρροή εννοιών όπως «τακτικά μέσα» (tactical media), «υπονομευτική κατάφαση» (subversive affirmation), «υπερταύτιση» (overidentification) στην ευρύτερη δράση του Σταφυλάκη ενώ παράλληλα δείχνει πως ζητήματα της μετα-διαδικτυακής τέχνης, της κουλτούρας του διαδικτύου και της μηχανικής του παιχνιδιού επιδρούν στους σύγχρονους καλλιτεχνικούς, συγγραφικούς και επιμελητικούς του πειραματισμούς.   

 

Προσωπικές σκέψεις πάνω στο έργο του:

- Η δυστοπική ματιά της ζωής μεταφέρεται στην τέχνη.

-Ο δυστοπικός έξω κόσμος υπερ-ταυτίζεται με τον έσω, με τις μορφές τέχνης του δημιουργείς. Η συγκρουσιακή δράση του έξω βρίσκει αντίδραση στο έσω της καλλιτεχνικής παραγωγής. Η τέχνη τώρα απομυθοποιημένη, αντι-εξιδανικευμένη, κάθε σημάδι δημιουργίας προκαλεί με την σκληρότητα του.

-Φανέρωση καθετί παράτολμου, ημί-κρυφού.


Φωτογραφία-στιγμιότυπο του Κωστή Σταφυλάκη



Προσωπικό ιστολόγιο του Κωστή Σταφυλάκη: www.kostisstafylakis.com 

Προσωπικό προφίλ στο instagram: https://www.instagram.com/sofia_leonidou_art/

Προσωπικό προφίλ στο facebook: https://www.facebook.com/SofiaLeonidouArt/

Προσωπικό email: sofialeonidouart@gmail.com

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ιχνογραφώντας όσα πονούν - κείμενο δημιουργικής γραφής από την Σοφία Λεωνίδου. 2022.

Κείμενο αυτό-παρουσίασης:    Ιχνογραφώντας όσα πονούν Αρκεί λίγο μαύρο μελάνι και λέξεις να επουλώσω τις πληγές; Αρκεί ένα ποίημα, έστω μια σκοτεινή εικόνα να σώσω μια ζωή, μονάχα μια; Η πιο μεγάλη ενοχή, η σιωπή μου εναντίον σου. Η πιο μεγάλη νοσταλγία που έχω λησμονήσει το βλέμμα σου, η πιο ανεπούλωτη πληγή, να μην μοιάζει καμία αγκαλιά με την δική σου, άλλωστε, ξέχασα ήδη πως είναι να με κρατάς. Για όλα όσα δεν τόλμησα να πω, έστω να κραυγάξω, τώρα, δειλά ιχνογραφώ μέσα από σκόρπιες εικόνες και εξομολογητικά γραπτά, αυτή ας είναι η λύτρωση για την αιώνια ενοχή μου. Από μια κλωστή ακροβατεί ολάκερη ύπαρξη μου, να μιλώ για όσα πονούν, μήπως και συγχωρέσω πρώτα εμένα. Βαθιά μοναχικό το ταξίδι αυτό της (μη) ζωής. Μα αναρωτιέμαι, πριν την οριστική τελεία, ποιά είναι η ελπίδα; .   Υποσημείωση, υπογράφω ως Σοφία στην Φλώρινα του ΄22. 18-03-22 [Στο πλαίσιο του μαθήματος (Η αφήγηση ως διδακτικό εργαλείο) του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με καθηγήτρια την Άννα Βα...

Το παιδί του κάποτε. Κείμενο δημιουργικής γραφής. Σοφία Λεωνίδου. 2022.

  Το παιδί του κάποτε   Μακάρι σε εσένα να επέστρεφα, να μην τολμούσα ούτε να ευχηθώ να μεγαλώσω. Να μην αισθάνομαι πολλά, να είμαι πιο κοντά στην ανεμελιά. Πάρε την κατάρα του τώρα, ευχή του τότε δώσε μου. Θέλω να ξαναδώ την αθωότητα, να την υπερασπιστώ. Ακαριαία η κοπή της. Το μαχαίρι να αποτρέψω να την ματώσει. Να κλείσω τα μάτια, να μην δω όσους δεν είχαν πρόθεση να με πληγώσουν. Κι όμως, κατάντησα έτσι. Είναι μέγιστη απελπισία να έχεις ανάγκη να γίνεις πάλι το παιδί του κάποτε. Το νεκρό παιδί. Τελικά, δεν άλλαξες και πολύ εαυτέ, ίδια τα μάτια σου να βουρκώνουν για εκείνη την αγκαλιά. Μα θυμήσου, το πότε ακριβώς έγινες ανήμπορη, τότε που πέθανε. Χάθηκε και χάθηκες. Κι όσο αυτό υπομένεις τόσο μεγαλώνεις.     29/11/22     (Θεματική άσκησης: Οι σκέψεις μας για παιδί που ήμασταν κάποτε, σαν να μιλάμε σε αυτό.) Άσκηση γραφής στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στην ομάδα  δημιουργικής γραφής-συγγραφής της Λέσχης Πολιτισμού Φλώρινας με υ...

Ζωή και μη-ζωή. Κείμενο δημιουργικής γραφής. Σοφία Λεωνίδου. 2022.

    Ζωή και μη-ζωή Το ελάχιστο τώρα είναι αβάστακτο. Πάνω στη γραμμή της πραγματικότητας της είναι ταυτόχρονα ζωή και μη-ζωή. Όλα μέσα της οδηγούν στην ολική αποσύνθεση της μορφής της. Όλα προς τον αφανισμό. Να κυριαρχήσει ο κενός χώρος αντί του σώματος της. Κι όλα τα έξω να παρακαλούν να μην τεθεί το σχέδιο αυτό αντίστροφης μέτρησης. Σε ποια αλήθεια τάχα να ταιριάξει όταν το ψέμα δομεί τον κόσμο; Όταν το είναι της βίωμα το συναίσθημα του μοιάζει; Και είναι ήδη αργά για να ζήσει, κάτι μέσα της δεν είναι πια εδώ. Δειλία μόνο δειλία να αισθάνεται απέναντι στο δίλλημα αυτό.   17-11-22 Άσκηση γραφής στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στην ομάδα  δημιουργικής γραφής-συγγραφής της Λέσχης Πολιτισμού Φλώρινας με υπεύθυνο τον Στέλιο  Λιθοξοΐδη.  Θέμα της άσκησης αυτής είναι η συγγραφή ενός κειμένου στο οποίο ο ήρωας μας αντιμετωπίζει ένα δίλλημα. (Γ΄ ενικό πρόσωπο, παντογνώστης αφηγητής). Προσωπικό  προφίλ στο instagram:  https://www.instagram.com/so...