Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διάλεξη του εικαστικού Δημήτρη Τζαμουράνη στο 3ικαστικό 3ργαστήριο ΤΕΕΤ Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Σοφία Λεωνίδου. 2022.

Στα πλαίσια μαθημάτων του 3ικαστικού 3εργαστήριου μας ΠΔΜ φιλοξενήσαμε διαδικτυακά τον εικαστικό καλλιτέχνη Δημήτρη Τζαμουράνη την Τρίτη 10-05-22 στις 12:00μμ.

Τίτλος: Η μελαγχολία στην τέχνη



Προσωπικά σχόλια μου πάνω στην παρουσίαση του έργου του Δ. Τζαμουράνη.

Η εικόνα είναι το άλλο.

Μέσα από τις εικόνες σας ήρθα αντιμέτωπη με αυτή τη συνειδητοποίηση. Η εικόνα. η τέχνη ευρύτερα είναι πάντα το άλλο από αυτό που φαίνεται να είναι. Οι εικόνες που δημιουργείται μιλούν για αυτό το άλλο που δεν κατάφερε να γίνει εικόνα, αυτό που ξε-έμεινε έξω από το πλαίσιο. Κι όμως,  αυτό που δεν υλοποιήθηκε, αυτό που δεν μπόρεσε να γίνει υλική εικόνα, που μονάχα υπονοήθηκε, υπό-δείχτηκε, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Η τέχνη άλλωστε, δεν είναι ποτέ της το φανερό παρά το από-κρυμμένο. 


Αλήθεια και τέχνη με αφορμή το έργο του Δ. Τζαμουράνη.

Αναρωτιέμαι, ασχολείστε πραγματικά με την παραστατική ζωγραφική κ. Δημήτρη; Η μήπως με μια παρ-αίσθηση της παραστατικότητας; Καθώς, κάθε αποτόλμημα για αναπαράσταση της όποιας πραγματικότητας καθίσταται αδύνατο. Οδηγεί σε κενό, επειδή αυτή η πραγματικότητα αντιστέκεται εκ των πραγμάτων σε όποια αποδεκτή, εξασφαλισμένη, απόλυτη κατανόηση - αποτύπωση του είναι της. Ισοδυναμεί λοιπόν με παρ-αίσθηση, με κοινό όνειρο κάθε τέτοια εν δυνάμει προσπάθεια. 


Dimitris Tzamouranis, Schadel, 2010, oil on copper, 40x30cm.




Η προσωπική του σελίδα: https://dimitristzamouranis.de/

Προσωπικό προφίλ στο instagram: https://www.instagram.com/sofia_leonidou_art/

Προσωπικό προφίλ στο facebook: https://www.facebook.com/SofiaLeonidouArt/

Προσωπικό email: sofialeonidouart@gmail.com


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ιχνογραφώντας όσα πονούν - κείμενο δημιουργικής γραφής από την Σοφία Λεωνίδου. 2022.

Κείμενο αυτό-παρουσίασης:    Ιχνογραφώντας όσα πονούν Αρκεί λίγο μαύρο μελάνι και λέξεις να επουλώσω τις πληγές; Αρκεί ένα ποίημα, έστω μια σκοτεινή εικόνα να σώσω μια ζωή, μονάχα μια; Η πιο μεγάλη ενοχή, η σιωπή μου εναντίον σου. Η πιο μεγάλη νοσταλγία που έχω λησμονήσει το βλέμμα σου, η πιο ανεπούλωτη πληγή, να μην μοιάζει καμία αγκαλιά με την δική σου, άλλωστε, ξέχασα ήδη πως είναι να με κρατάς. Για όλα όσα δεν τόλμησα να πω, έστω να κραυγάξω, τώρα, δειλά ιχνογραφώ μέσα από σκόρπιες εικόνες και εξομολογητικά γραπτά, αυτή ας είναι η λύτρωση για την αιώνια ενοχή μου. Από μια κλωστή ακροβατεί ολάκερη ύπαρξη μου, να μιλώ για όσα πονούν, μήπως και συγχωρέσω πρώτα εμένα. Βαθιά μοναχικό το ταξίδι αυτό της (μη) ζωής. Μα αναρωτιέμαι, πριν την οριστική τελεία, ποιά είναι η ελπίδα; .   Υποσημείωση, υπογράφω ως Σοφία στην Φλώρινα του ΄22. 18-03-22 [Στο πλαίσιο του μαθήματος (Η αφήγηση ως διδακτικό εργαλείο) του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας με καθηγήτρια την Άννα Βα...

Το παιδί του κάποτε. Κείμενο δημιουργικής γραφής. Σοφία Λεωνίδου. 2022.

  Το παιδί του κάποτε   Μακάρι σε εσένα να επέστρεφα, να μην τολμούσα ούτε να ευχηθώ να μεγαλώσω. Να μην αισθάνομαι πολλά, να είμαι πιο κοντά στην ανεμελιά. Πάρε την κατάρα του τώρα, ευχή του τότε δώσε μου. Θέλω να ξαναδώ την αθωότητα, να την υπερασπιστώ. Ακαριαία η κοπή της. Το μαχαίρι να αποτρέψω να την ματώσει. Να κλείσω τα μάτια, να μην δω όσους δεν είχαν πρόθεση να με πληγώσουν. Κι όμως, κατάντησα έτσι. Είναι μέγιστη απελπισία να έχεις ανάγκη να γίνεις πάλι το παιδί του κάποτε. Το νεκρό παιδί. Τελικά, δεν άλλαξες και πολύ εαυτέ, ίδια τα μάτια σου να βουρκώνουν για εκείνη την αγκαλιά. Μα θυμήσου, το πότε ακριβώς έγινες ανήμπορη, τότε που πέθανε. Χάθηκε και χάθηκες. Κι όσο αυτό υπομένεις τόσο μεγαλώνεις.     29/11/22     (Θεματική άσκησης: Οι σκέψεις μας για παιδί που ήμασταν κάποτε, σαν να μιλάμε σε αυτό.) Άσκηση γραφής στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στην ομάδα  δημιουργικής γραφής-συγγραφής της Λέσχης Πολιτισμού Φλώρινας με υ...

Ζωή και μη-ζωή. Κείμενο δημιουργικής γραφής. Σοφία Λεωνίδου. 2022.

    Ζωή και μη-ζωή Το ελάχιστο τώρα είναι αβάστακτο. Πάνω στη γραμμή της πραγματικότητας της είναι ταυτόχρονα ζωή και μη-ζωή. Όλα μέσα της οδηγούν στην ολική αποσύνθεση της μορφής της. Όλα προς τον αφανισμό. Να κυριαρχήσει ο κενός χώρος αντί του σώματος της. Κι όλα τα έξω να παρακαλούν να μην τεθεί το σχέδιο αυτό αντίστροφης μέτρησης. Σε ποια αλήθεια τάχα να ταιριάξει όταν το ψέμα δομεί τον κόσμο; Όταν το είναι της βίωμα το συναίσθημα του μοιάζει; Και είναι ήδη αργά για να ζήσει, κάτι μέσα της δεν είναι πια εδώ. Δειλία μόνο δειλία να αισθάνεται απέναντι στο δίλλημα αυτό.   17-11-22 Άσκηση γραφής στο πλαίσιο της συμμετοχής μου στην ομάδα  δημιουργικής γραφής-συγγραφής της Λέσχης Πολιτισμού Φλώρινας με υπεύθυνο τον Στέλιο  Λιθοξοΐδη.  Θέμα της άσκησης αυτής είναι η συγγραφή ενός κειμένου στο οποίο ο ήρωας μας αντιμετωπίζει ένα δίλλημα. (Γ΄ ενικό πρόσωπο, παντογνώστης αφηγητής). Προσωπικό  προφίλ στο instagram:  https://www.instagram.com/so...